Klio Polska. Studia i materiały z dziejów historiografii polskiej XIX-XX wieku, t. VI (2012), red. Andrzej Wierzbicki

Zbiór studiów dotyczących relacji między polską a europejską historiografią i myślą historyczną XIX–XX wieku analizuje teoretyczne oraz ideologiczno-polityczne przesłanki rozwoju polskiej nauki historycznej w tych stuleciach i jej „instytucjonalne” dzieje, zwłaszcza po II wojnie światowej. Omówiono też dorobek naukowy i działalność wybranych przedstawicieli polskiej historiografii, a także podjęto próbę wprowadzenia w obręb historii historiografii ujęć interdyscyplinarnych.

Wstęp (Andrzej Wierzbicki)

Maciej Górny, Próby profesjonalizacji refleksji nad charakterem narodowym w XIX wieku

Patryk Pleskot, Mimetyzm intelektualny. Zbiezności metotologiczne między historiografią polska a francuskim kregiem “Annales” (1956-1989)

Jan Szumski, U źródeł powstania Komisji Historyków Polski i ZSRR

Zbigniew Romek, Zapomniany historyk – Stanisław Śreniowski (1912-1957)

Tadeusz P. Rutkowski, Żołnierz, renegat, więzień, historyk. O biografii Kazimierza Rosen-Zawadzkiego

Dorota Malczewska-Pawelec, Zagubiona narodowość Ślązaków. O niektórych wymiarach obrazu Śląska i jego mieszkańców w syntezach dziejów narodowych Joachima Lelewela

Katarzyna Błachowska, Feliks Koneczny jako historyk Rosji – podstawy koncepcji

Viletta Julkowska, Polski esej historyczny w XIX i XX wieku. Część II. Funkcje dwudziestowiecznej eseistyki historycznej

Tomasz Ochinowski, Czy mit literacki może być argumentem dla historyków gospodarki? “Lodzermensch” jako przyczynek do dyskusji dotyczącej kulturowych korzeni kapitalizmu na ziemiach polskich