"Katyń to już na zawsze katy i katowani". W "polskim Londynie" o sowieckiej zbrodni w Katyniu (1940-1956), Tadeusz Wolsza.

Polskie kręgi emigracyjne problem zbrodni katyńskiej zaliczyły do spraw najistotniejszych, wymagających niezwłocznego wyjaśnienia i nagłośnienia, nie tylko wśród rodaków, ale i na forum międzynarodowym. Biorąc pod uwagę właśnie ten aspekt zagadnienia, dyskusję z gabinetów rządowych i sal parlamentarnych celowo przeniesiono na łamy polskich czasopism emigracyjnych, licząc na to, że wywoła to rezonans w publicystyce anglosaskiej i nada dyskursowi rangę międzynarodową. Sprawa katyńska w zasadzie zjednoczyła polską emigrację bez względu na sympatie i antypatie polityczne. W obliczu wyjaśnienia tej tragedii kręgi emigracyjne, z nielicznymi tylko wyjątkami, zaniechały wzajemnych konfliktów i rywalizacji. Jeśli spierano się i dyskutowano, to wyłącznie w sprawach merytorycznych związanych z wyjaśnieniem okoliczności zbrodni katyńskiej. W celu uzyskania nowych faktów i danych liczbowych."

Ze Wstępu

Spis treści

Wstęp....................................................................................................7

Rozdział I: Lata 1940-1946 ..............................................................12

Od zbrodni do zerwania polsko-sowieckich stosunków

dyplomatycznych (1940-1943)....................................................12

Zbrodnia katyńska przedmiotem badań komisji

międzynarodowych (1943-1946)................................................26

Rozdział II: Lata 1946-1949 ............................................................54

W cieniu ustaleń i polemik Józefa Mackiewicza....................54

W obliczu edycji Zbrodni katyńskiej w świetle dokumentów. . .    58

Rozdział III: Lata 1950-1952............................................................88

Dziesiąta rocznica zbrodni katyńskiej. W obliczu działalności Polskiego Stowarzyszenia byłych Sowieckich Więźniów Politycznych w Wielkiej Brytanii (1950-1951)...............................88

Przed komisją Maddena (1952 r.)................................................109

Rozdział IV: Lata 1953-1956............................................................126

Z troską o wsparcie dla Towarzystwa Pomocy dla

Wdów i Sierot................................................................................126

Obchody od 1953 r. z filmem dokumentalnym Katyń

na pierwszym planie....................................................................128

Zakończenie........................................................................................139

Indeks osób........................................................................................143